Eg drog på og gira ned for å få vera nær.
Lokka med bjørkjived, lokka med raude bær.
I panna og i kjøtet dansa du som nordlys,
berre eit digitalt møte ville ha vore paradis.
Eg skull ha vore motsatt tå den du trur eg er.
Ikkje den du akkurat passerte på torget.Eg låg vakjin når du sov,
idiotisk einvegslove.
Eg låg vakjin når du sov,
idiotisk einvegslove.
Med romantisk song huka du meg inn.
No klara eg ikkje høyre om hjartesorgen din.
Alt som eg prøvde på va berre latterleg og dumt,
no må eg vekk herifrå før alt bi horisont.Eg trudde det va død før du kom ette lange år,
fylte meg med glød, plastra mine sjelesår.Eg låg vakjin når du sov,
idiotisk einvegslove.
Eg låg vakjin når du sov,
idiotisk einvegslove.Koss kan eg føle meg snytt,
du va alder i livet mitt.
Koss kan eg miste gong på gong,
ein som alder kom.
Eg låg vakjin når du sov,
idiotisk einvegslove.
Eg låg vakjin når du sov,
idiotisk einvegslove.
